Að vakna af draumnum um "kolefnishlutleysi"

Alskyns dreymnir iðjuleysingjar ("Extinction Rebellion") fara nú um götur og heimta "aðgerðir í loftslagsmálum", þeir halda að stjórnmálamenn geti stjórnað loftslagi. Og forsprakkar ESB reyna nú að fá aðildarlönd til að skuldbinda sig til að draga úr losun koltvísýrings og stefna að "loftslagshlutleysi" árið 2050.

En 10 af aðildarlöndum ESB vilja ekki samþykkja að draga úr losun eins og Brussel vill. Pólland hefur um skeið haldið því fram að löndin hafi ekki efni á "kolefnishlutleysi" 2050. Jafnvel Þjóðverjar og Frakkar, sem líta á sig sem "leiðtoga í loftslagsmálum", eru farnir að rumska.

En okkar stjórnmálmenn eru ekkert að vakna, þeir samþykkja allt frá Brussel, óheyrilegar fjárfúlgur í alskyns "loftslagsaðgerðir" þó vitað sé að þær breyti engu.

https://www.euractiv.com/section/climate-environment/news/eu-ministers-fudge-2030-climate-target-lines/

Aðeins tveir á móti EES

Formaður nefndarinnar sem gerði skýrslu um EES-samninginn sagði: "Við töluðum við 147 manns við gerð þessarar skýrslu og aðeins tveir lýstu andstöðu við samninginn, annars vegar fulltrúi samtakanna Frjálst land og hins vegar fulltrúi Nei til EU í Noregi".

Fulltrúi Frjáls lands lagði fram við nefndina lista yfir helstu ágalla EES-samningsins.

Verjum þjóðareignirnar fyrir braskvæðingu ESB

Það stefnir í neyðarástand í orkumálum. Að óbreyttu munu fleiri og fleiri orkulindir og orkufyrirtæki verða í höndum "fjárfesta" í ESB/EES (íslenskir "fjárfestar" meðtaldir) sem mega eiga land og nýtingarréttindi orkulinda og orkufyrirtæki á Íslandi. ESB/EES-regluverkið braskvæðir orkukerfið. Verð á orku er þegar tekið að hækka úr hófi vegna áhrifa EES/ESB. Grundvallarfyrirtæki sem kaupa orku eru að gefast upp og atvinnuleysis-draugurinn er vaknaður. Eina færa leiðin er að bregðast við í tíma með öflugum neyðaraðgerðum. Alþingi getur ennþá sett lög þó þau stangist á við EES, tekið EES/ESB-lög úr sambandi (eins og neyðarlögin okt. 2008).

-Það þarf að þjóðnýta allar orkulindir yfir 1 megawatti sem ekki eru þegar í eigu ríkisins eða sveitarfélaganna; festa í lög almannaeign orkulinda, virkjana og orkumannvirkja.

-Það þarf að útvíkka bann við að útlendingar eigi land til að gilda líka fyrir aðila í EES (utan Íslands).

-Vindmylluútbreiðsluna þarf að stöðva í tíma

-Landsvirkjun þarf nýja eigendastefnu, erindisbréf frá ríkinu, um að framleiða orku á hagkvæmasta verði sem hægt er handa heimilum og fyrirtækjum í landinu. Önnur orkufyrirtæki þurfa samskonar erindisbréf.

-Landsvirkjun og önnur orkufyrirtæki verða að hætta að okra á viðskiptavinunum

-Landsvirkjun (eða önnur orkufyrirtæki) á ekki að eyða fé almanna-fyrirtækisins í gæluverkefni um sæstreng og vindmyllur

Málarekstri erindreka ESB, sem vænta má í kjölfar slíkra neyðaraðgerða, þarf að mæta af festu og vísun í stjórnarskrána. Endanleg lausn fæst ekki fyrr en EES-samningnum hefur verið sagt upp og Alþinig aftur fengið óskert löggjafarvald

Neyðaraðgerðir til varnar auðlindunum

Viðskiptaárás- Niðurgreiðslur ESB

BEINIR STYRKIR- Útflutningur matvæla frá ESB:

ESB reyndi að fela framleiðslustyrki í formi markaðs og fjárfestingarstyrkja, sem gerði það að verkum að niðurgreiðslur framleiðsluvara verða ekki eins sýnilegar í samkeppninni og áður.

Vefsíðan „farmsubsidy.org“ tók saman hvað 10 stærstu styrkþegar kerfisins fengu á nokkurra ára tímabili í formi beinna greiðslustyrkja, markaðs- og fjárfestingastyrkja fram til 2009:

Framleiðandi           Styrkir samtals     Tímabil

1 Friesland Holllandi  € 1,605,926,904   Frá 1997

2 Arla Foods Danmörk   € 951,731,484     Frá 2000

3 Tate & Lyle Bretland € 827,979,239     Frá 1999

4 Avebe Hollland       € 589.534,206     Frá 1997

5 Danisco Danmörk      € 484,863,255     Frá 2000

6 Hoogwegt Hollland    € 356,925,537     Frá 1997

7 Danish Crown Danmörk € 292,629,690     Frá 2000

8 Eridania Sadam Ítalíu€ 225,357,110     Frá 2002

9 Nestlé Bretland      € 196,777,997     Frá 1999

10 Saint L Sucre Frakkland € 196,464,108 Frá 2004

Þessir styrkir eru taldir vera um 35-60% af útflutningsverði varanna, sama gildir um allar aðrar landbúnaðarafurðir í ESB (Viskí líka).

Allt er reynt til að fela þessa styrki í gögnum ESB og þeir halda áfram, en nú hefur USA áttað sig á þessu, þó Ísland láti sveigja sig og beygja í innflutningi frá ESB.

Viðskiptaárás segja Danir

Kolefniskerfi ESB-II. hluti

Climet Action- Sameiginlegt átak ESB-landanna (Effort Sharing) :

Losunarmarkmið aðildarríkjanna.

Með lögunum um sameiginlega hlutdeild er gerð bindandi árleg markmið um losun CO2 fyrir aðildarríkin fyrir tímabilin 2013–2020 og 2021–2030. Þessi markmið varða losun frá flestum atvinnugreinum(utan ETS), þ.e. allra flutninga, bygginga, landbúnaðar og úrgangsvinnslu, þessi svið nema um 55 % af losun ESB.

Effort Sharing Regulation (EU) 2018/842, https://ec.europa.eu/energy/sites/ener/files/technical_note_on_the_euco3232_final_14062019.pdf

Löggjöfin um hlutdeild, er hluti af stefnumörkun og aðgerðum vegna loftslagsbreytingar og orku. Landsmarkmiðin munu sameiginlega skila minnkun um 10% af heildarlosun ESB frá þeim geirum sem fjallað er um til árisins 2020 og um 30% til ársins 2030, samanborið við 2005. Saman með 21% lækkun á losun sem fellur undir ETS fyrir árið 2020 og 43% til 2030 mun þetta gera ESB kleift að ná loftslagsmarkmiðum fyrir 2020 og 2030. https://ec.europa.eu/clima/policies/effort_en

Losunarminnkun árið 2020: 10% 

Landsmarkmiðin eru byggð á hlutfallslegum auði aðildarríkjanna, mæld með vergri landsframleiðslu á mann. Fátækari löndin hafa minni markmið. Markmiðið til ársins 2020 eru frá 20% minnkun (frá 2005) fyrir ríkustu aðildarríkin í 20% heildaraukningu hjá þeim fátækustu. Króatía, sem gekk í ESB 1. júlí 2013, hefur leyfi til að auka losun um 11%.

Losunarlækkun árið 2030: -30%

 

Reglugerðin um bindandi árlega skerðingu á losun aðildarríkjanna frá 2021 til 2030 (reglugerð um sameiginlega hlutdeild) sem samþykkt var árið 2018 er hluti af stefnu Orkusambandsins og framkvæmd ESB á Parísarsamkomulaginu. Það setur innlend markmið um að draga úr losun fyrir 2030 fyrir öll aðildarríkin, á bilinu 0% til -40% frá 2005.

Þörf á landsvísu.

Öfugt við atvinnugreinar innan ESB, sem eru skipulagðar á vettvangi ETS, eru aðildarríkin ábyrg fyrir landsstefnu og ráðstöfunum til að takmarka losun frá þeim geirum sem falla undir lög um sameiginlega hlutdeild. Dæmi um mögulega stefnu og ráðstafanir eru:

-Að draga úr flutningaþörf. 

-Að efla almenningssamgöngur og tilfærsla frá flutningum sem byggjast á jarðefnaeldsneyti. 

-Að endurbyggja byggingar skilvirkari hita- og kælikerfa, auka endurnýjanlega orku til hitunar og kælingar. 

- Loftslagsvænni búskaparhætti, umbreytingu búfjáráburðar í lífgas.

Ákvörðunar um hlutdeild. (Emission Shared Desicion) Ákvörðun um hlutdeild (ESD) setur markmið fyrir aðildarríkin á þeim sviðum hagkerfisins sem falla ekki undir viðskiptakerfi EST með losun. Til að tryggja að farið sé að þessum markmiðum á trúverðugan, stöðugan, gegnsæjan og tímabæran hátt, fer fram endurskoðun ESB á áætlun aðildarríkjanna ár hvert. Endurskoðunin er framkvæmd af endurskoðunarteymi tæknilegra sérfræðinga sem framkvæmdastjórnin hefur samið um og samræmd af skrifstofu Umhverfisstofnunar Evrópu.

Endanleg losun hvers aðildarríkis er háð samþykki ESB. Eftir birtingu þessarar ákvörðunar í Stjórnartíðindum hafa aðildarríkin fjóra mánuði til að beita sveigjanleika skv. 3. og 5. gr. ESD (lántöku eða kaupa úthlutanir / alþjóðleg verkefnainneign) til að tryggja árlega samræmi við markmið ESD.

https://ec.europa.eu/clima/policies/effort/framework_

Hins vegar, ef losun aðildarríkis á tilteknu ári fer yfir árleg takmörk, jafnvel þegar reiknað er með sveigjanleika, mun það sæta refsingu og verður að grípa til úrbóta skv. 7. gr. ESD: Aðildarríkið verður að ná fram því sem ekki náðist á tilteknu ári, á næsta ári á eftir margfaldað með stuðlinum 1,08 sem refsingu.

Aðildarríkið verður einnig að leggja fram áætlun til úrbóta fyrir framkvæmdastjórnina þar sem ítarlega er lýst áformum þeirra um að komast aftur á réttan kjöl til að ná markmiði sínu. Að auki mun aðildarríkið, sem ekki uppfyllir kröfur, missa tímabundið réttinn til að flytja allar úthlutanir til annarra aðildarríkja.

Reglugerð um Sameiginlegt átak (ESB) 2018/842, sem nær yfir árin 2021-30, nær einnig til refsingu um losun 2020. Til viðbótar við ákvæði ESD/ESR getur framkvæmdastjórnin hafið formlega málsmeðferð gegn broti gegn aðildarríkinu skv. 258. gr. Sáttmálans um starfssemi Evrópusambandsins. 

Allar tilskipanir og reglugerði um loftlagsmál ESB verður Alþingi að samþykkja þegjandi og hljóðalaust, þó vísað sé til aðildarríkjanna og stofnsáttmála sambandsins. Ósjálfstæði Alþingis og stjórnarskrábrot gagnvart löggjöf ESB verður að taka enda.

Græðgisvæðing Landsvirkjunar og niðurrifið

Með tilskipunum ESB um orkumál hafa orkufyrirtæki landsins verið klofin í minni og seljanlegri einingar, einkavæðing er stefna ESB og Ísland þarf að hlýða vegna EES. Í þeim tilgangi eru fyrirtæki í þjóðareign látin hækka orkuverð til að sýna væntanlegum fjárfestum hvað hægt er að græða. Nú er svo komið að atvinnufyrirtæki landsins eru hvert af öðru komin í vandræði vegna þess að verð á raforku er orðið allt of hátt. Það styttist í lokanir. EES-regluverkið og óstjórn íslenskra stjórnvalda eru að grafa framleiðslustarfseminni gröf.

"Það er þyngra en tárum taki þessi staða sem er að teiknast upp í atvinnumálum okkar Akurnesinga en viðbótarhækkun á raforku til stóriðjunnar á Grundartanga er milli fimm og sex milljarðar sem er litlu minna en allur sjávarútvegurinn greiðir í auðlindagjöld. Það liggur fyrir að þegar nánast öll framlegð fyrirtækjanna er þurrkuð upp vegna græðgisvæðingar Landsvirkjunar þá mun það leiða til þess að verið er að ógna lífsviðurværi og atvinnuöryggi fjölda fólks" (Vilhjálmur Birgisson, Fréttablaðinu 1.10.2019)

Kolefniskerfi ESB - 1 Hluti.

ESB ætlar að leysa kolefnisvandann í álfunni með eftirfarandi hætti:

1. Láta markaðinn ráða minnkun útblásturs gróðurhúsalofttegunda frá iðnaði, flugi og raforkuframleiðslu. Hlutur þeirra er um 45% af heildarlosun sambandsins.

2. Að aðildarlöndin beri ábyrgð á minnkun útblásturs gróðurhúsalofttegunda frá samgöngum, hitun híbýla, sorpúrgangi og landbúnaði og öllu öðru í 55% heildarlosun sambandsins.

Allt magn sem iðnaður og rafmagnsframleiðsla losar, um 45% af CO2 í álfunni, verður markaðsvara. Kerfið er þannig byggt upp að magn gróðurhúsaloftegunda sem þessi geiri losar er umreiknaður í CO2 tonn og meðallosun allra ESB/EES landanna 2005 er sett sem heildarþak (kvóti) losunarheimilda.

Í upphafi kerfisins fengu fyrirtækin heimildirnar (sem var útblástur þeirra á viðmiðunarárunum á undan) endurgjaldlaust. Samhliða var sett á stofn viðskiptakerfi og uppboðsmarkaður ETS (Emission Trading System) 2005 fyrir losunarheimildir frá þessum geira, þar sem kaup og sala áttu/eiga sér stað.

Framkvæmdastjórn ESB stjórnar úthlutun heimilda. Frá árinu 2005 hefur síaukið magn verið selt/keypt á markaðnum. Stefnt er að því að fram til ársins 2030 fari sífellt stærri hluti heimilda á markað og 80% heimilda verði á uppboðsmarkaði 2030 (flug meðtalið).

ESB hyggst setja á stofn varasjóð heimilda, Stöðugleikavarasjóð ('MSR' (Market Stability Reserve)) til að stýra flæðinu inn á markaðinn. Áætlun ESB og EES er 40% minnkun losunar 2030 frá árinu 1990. Losunin á að nást með endurnýjanlegum orkugjöfum, orkuskiptum og betri nýtingu orkunnar (4OP).

Til að einfalda myndina, þá er framkvæmdin þessi:

1. Heimildirnar settar á markað og fyrirtæki kaupa það sem þau þurfa, framboð og eftirspurn ræður verðmyndun. Með stýringu ESB á framboði er ætlunin að mynda skortverð og hækka verðið frá því sem var að meðaltali rúmar 5 evrur/CO2tonn 2013-2016, á um 4% af heildarúthlutuðum heimildum.

2. Áætlað er að verð hækki í 10 og svo í 15 evrur/tonnið á næsta áratug með minni fríum úthlutunum. Þetta háa verð á að knýja fyrirtæki til að fjárfesta í vistvænni lausnum og þannig náist minnkunin (40%). Uppboðsféð sem fæst fyrir heimildir ESB rennur síðan til aðildarlandanna. Skýrar reglur eru um að það fé sé úthlutað sem fjarfestingastyrkir til minnkunar CO2.

Fyrirtækin þurfa því að kaup losunarheimildir til framleiðslu sinnar og auka fjárfestingar til sömu framleiðslu í framtíðinni. Þetta mun leiða til hækkunar á vörum, raforku, flutningum og fasteignakostnaði fyrir neytendur.

Þetta hefur þegar valdið „kolefnisleka“ í ESB. Kolefnisleki vísar til hugsanlegrar aukningar á losun um heim allan sem tengist flutningi iðnaðar, vegna kostnaðar við loftslagsstefnu ESB, til landa þar sem engin eða takmörkuð loftslagsstefna er til staðar. Um er að ræða bæði innflutning á heimildum frá löndum utan ESB í gegnum kerfi Kýótó samningsins, svo og að fyrirtæki munu velja að starfa utan ESB, séu takmarkanir of miklar. - „Það eru takmörk hversu langt er hægt að ganga í Evrópu ef restin af heiminum fylgir ekki," er sagt og áður en eitthvað gerist í Bandaríkjunum og þróunarlöndunum verður erfitt að gera Evrópska kerfið strangara og skilvirkara.-

Framkvæmdastjórnin hyggst mæta þessu með því að meta hvaða iðnaður (Kolefnislekalisti) fái, a.m.k. hluta heimilda sinna fríar, og eru því um leið að mismuna aðilum.

https://www.frjalstland.is/ets-vidskipakerfi-esb-med-losunarheimildir-grodurhusalofttegunda/

ALLT ÞETTA HEFUR ÍSLAND SAMÞYKKT AÐ GANGAST UNDIR EINS OG ÍSLAND SÉ FULLGILT AÐILDARRÍKI ESB. VÆNTANLEGA FELLUR ÞÁ CO2 TONNIÐ UNDIR FJÓRHELSIÐ AÐ MATI ESB, EN HEFUR ALÞINGI VERIÐ SPURT RÁÐA?

Við höldum að við ráðum

Okkar stjórnmálamenn halda sumir að þeir geti ráðið öllu: Hvort flytja má inn sýklakjöt, hvort útlendingar megi eiga land, hverjir megi eiga orkuverin, hver á að stjórna orkukerfinu, hvort megi leggja sæstreng. Þegar að er gáð ráða þeir engu um þetta. Löglærðir menn eru í vaxandi mæli farnir að vekja athygli á stöðunni enda eiga þeir að geta skilið og túlkað lögin sem verður æ erfiðara í því reglugerða- og lagakviksyndi frá gömlu stríðsþjóðunum sem Ísland er að sogast niður í. Einnig eru áhrif fjölmiðlanna og alls kyns lýðskrumara á stjórnmálin orðin meiri en Alþingis á mörgum sviðum.

"-Því miður sýnist staðan vera sú að íslensk stjórnmál séu föst á milli tveggja elda; til annarrar hliðar ofurseld reglusetningarvaldi ESB í flestu sem máli skiptir, en stjórnist að hinu leytinu af hræðslu við fjölmiðla og "almannatengla" í málum sem að nafninu til eiga að lúta forræði Alþingis"- (Arnar Þór Jónsson, Morgunblaðinu 21.9.2019)

OECD kemur með óráð

Oft koma spekingar (með titla) í heimsókn og gefa landsmönnum ráð. Oftast eru ráðin byggð á lítilli þekkingu á aðstæðum hér og ónothæf þó okkar áhrifamenn gleypi oft við þeim. OECD er ein af spekingastofnununum, góðra gjalda verð að ýmsu leyti en hefur lítið vit á Íslandi. Nú kom spekingur þaðan og sagði að ríkið ætti að selja bankana. Það gleymdist að láta hann vita að það hefur þegar verið gert. En þeir komu aftur í fangið á ríkinu eins og við mátti búast.

OECD vildi láta Ísland taka upp evru og ganga í Evrópusambandið fyrir 10 árum. Þeir vissu ekki að þjóðargjaldmiðill er Íslandi nauðsyn. Aðild að ESB er eins og allir ættu að vita núorðið ekki óskastaða neins og þyrfti að láta OECD vita af því.

https://www.mbl.is/vidskipti/frettir/2009/09/02/island_taki_upp_evru/

Hvaða ógn vofir yfir okkur?

Af framferði ráðamanna landsins i orkupakkamálinu að dæma er orðið ljóst að yfir þeim vofir ógn. Þeir treysta sér ekki til að standa vörð um hagsmuni Íslands sem landsmenn gáfu þeim umboð til. Alþingi er orðið óstarfhæft í mikilvægum málum.

 

Hvaða ógn vofir yfir okkur?