Græðgisvæðing Landsvirkjunar og niðurrifið

Með tilskipunum ESB um orkumál hafa orkufyrirtæki landsins verið klofin í minni og seljanlegri einingar, einkavæðing er stefna ESB og Ísland þarf að hlýða vegna EES. Í þeim tilgangi eru fyrirtæki í þjóðareign látin hækka orkuverð til að sýna væntanlegum fjárfestum hvað hægt er að græða. Nú er svo komið að atvinnufyrirtæki landsins eru hvert af öðru komin í vandræði vegna þess að verð á raforku er orðið allt of hátt. Það styttist í lokanir. EES-regluverkið og óstjórn íslenskra stjórnvalda eru að grafa framleiðslustarfseminni gröf.

"Það er þyngra en tárum taki þessi staða sem er að teiknast upp í atvinnumálum okkar Akurnesinga en viðbótarhækkun á raforku til stóriðjunnar á Grundartanga er milli fimm og sex milljarðar sem er litlu minna en allur sjávarútvegurinn greiðir í auðlindagjöld. Það liggur fyrir að þegar nánast öll framlegð fyrirtækjanna er þurrkuð upp vegna græðgisvæðingar Landsvirkjunar þá mun það leiða til þess að verið er að ógna lífsviðurværi og atvinnuöryggi fjölda fólks" (Vilhjálmur Birgisson, Fréttablaðinu 1.10.2019)

Kolefniskerfi ESB - 1 Hluti.

ESB ætlar að leysa kolefnisvandann í álfunni með eftirfarandi hætti:

1. Láta markaðinn ráða minnkun útblásturs gróðurhúsalofttegunda frá iðnaði, flugi og raforkuframleiðslu. Hlutur þeirra er um 45% af heildarlosun sambandsins.

2. Að aðildarlöndin beri ábyrgð á minnkun útblásturs gróðurhúsalofttegunda frá samgöngum, hitun híbýla, sorpúrgangi og landbúnaði og öllu öðru í 55% heildarlosun sambandsins.

Allt magn sem iðnaður og rafmagnsframleiðsla losar, um 45% af CO2 í álfunni, verður markaðsvara. Kerfið er þannig byggt upp að magn gróðurhúsaloftegunda sem þessi geiri losar er umreiknaður í CO2 tonn og meðallosun allra ESB/EES landanna 2005 er sett sem heildarþak (kvóti) losunarheimilda.

Í upphafi kerfisins fengu fyrirtækin heimildirnar (sem var útblástur þeirra á viðmiðunarárunum á undan) endurgjaldlaust. Samhliða var sett á stofn viðskiptakerfi og uppboðsmarkaður ETS (Emission Trading System) 2005 fyrir losunarheimildir frá þessum geira, þar sem kaup og sala áttu/eiga sér stað.

Framkvæmdastjórn ESB stjórnar úthlutun heimilda. Frá árinu 2005 hefur síaukið magn verið selt/keypt á markaðnum. Stefnt er að því að fram til ársins 2030 fari sífellt stærri hluti heimilda á markað og 80% heimilda verði á uppboðsmarkaði 2030 (flug meðtalið).

ESB hyggst setja á stofn varasjóð heimilda, Stöðugleikavarasjóð ('MSR' (Market Stability Reserve)) til að stýra flæðinu inn á markaðinn. Áætlun ESB og EES er 40% minnkun losunar 2030 frá árinu 1990. Losunin á að nást með endurnýjanlegum orkugjöfum, orkuskiptum og betri nýtingu orkunnar (4OP).

Til að einfalda myndina, þá er framkvæmdin þessi:

1. Heimildirnar settar á markað og fyrirtæki kaupa það sem þau þurfa, framboð og eftirspurn ræður verðmyndun. Með stýringu ESB á framboði er ætlunin að mynda skortverð og hækka verðið frá því sem var að meðaltali rúmar 5 evrur/CO2tonn 2013-2016, á um 4% af heildarúthlutuðum heimildum.

2. Áætlað er að verð hækki í 10 og svo í 15 evrur/tonnið á næsta áratug með minni fríum úthlutunum. Þetta háa verð á að knýja fyrirtæki til að fjárfesta í vistvænni lausnum og þannig náist minnkunin (40%). Uppboðsféð sem fæst fyrir heimildir ESB rennur síðan til aðildarlandanna. Skýrar reglur eru um að það fé sé úthlutað sem fjarfestingastyrkir til minnkunar CO2.

Fyrirtækin þurfa því að kaup losunarheimildir til framleiðslu sinnar og auka fjárfestingar til sömu framleiðslu í framtíðinni. Þetta mun leiða til hækkunar á vörum, raforku, flutningum og fasteignakostnaði fyrir neytendur.

Þetta hefur þegar valdið „kolefnisleka“ í ESB. Kolefnisleki vísar til hugsanlegrar aukningar á losun um heim allan sem tengist flutningi iðnaðar, vegna kostnaðar við loftslagsstefnu ESB, til landa þar sem engin eða takmörkuð loftslagsstefna er til staðar. Um er að ræða bæði innflutning á heimildum frá löndum utan ESB í gegnum kerfi Kýótó samningsins, svo og að fyrirtæki munu velja að starfa utan ESB, séu takmarkanir of miklar. - „Það eru takmörk hversu langt er hægt að ganga í Evrópu ef restin af heiminum fylgir ekki," er sagt og áður en eitthvað gerist í Bandaríkjunum og þróunarlöndunum verður erfitt að gera Evrópska kerfið strangara og skilvirkara.-

Framkvæmdastjórnin hyggst mæta þessu með því að meta hvaða iðnaður (Kolefnislekalisti) fái, a.m.k. hluta heimilda sinna fríar, og eru því um leið að mismuna aðilum.

https://www.frjalstland.is/ets-vidskipakerfi-esb-med-losunarheimildir-grodurhusalofttegunda/

ALLT ÞETTA HEFUR ÍSLAND SAMÞYKKT AÐ GANGAST UNDIR EINS OG ÍSLAND SÉ FULLGILT AÐILDARRÍKI ESB. VÆNTANLEGA FELLUR ÞÁ CO2 TONNIÐ UNDIR FJÓRHELSIÐ AÐ MATI ESB, EN HEFUR ALÞINGI VERIÐ SPURT RÁÐA?

Loftslagsmál - Ekki er hlustað á gagnrýni sérfræðinga.

Loftslagsmál:

Umræðan um loftslagsmál á Íslandi minnir mjög á umræðuna um orkupakka ESB. Öll gagnrýnin sjónarmið er kaffærð með engum rökum af stjórnvöldum, kolagrænum VG og öðrum fylgifiskum sem fylgja í blindni trúboði SÞ og ESB og nýta sér loftslagsmál sem skattstofn fyrir hið opinbera, hækka kostnað framleiðslu og neytenda, þó þau segi annað í orði.

ESB leiðir þessa umræðu í Evrópa og tengir hana stefnu sinni í orkumálum þar sem næstum ímyndaðar lofttegundir er umbreytt í markaðsvöru til verslunar. Bráðnun jökla og íss í Norðurhöfum, sem lengi hafa sveiflast með hitastigi samkvæmt borkjörnum úr Grænlandsjökli, er orðin tákn um „loftslagsógnina“ og réttlæting allrar lagasetningar ESB á þessum sviðum hjá „Kolefniskórnum“ á Íslandi.

SÞ segja manngerðan kolefnisbruna ástæðu hitnunar andrúmsloftsins og aukningu kolefnis í andrúmsloftinu að áliti 1.000 vísindamanna (ekki allir sérfræðingar) og spáð er ragnarökum svo ungt fólk sér enga framtíð fyrir sér, slík er umræðan í boði þessa hóps, þar á meðal forsætisráðherra Íslands sem hefur predikað trúna.

Andstæð sjónarmið mun fleiri sérfræðinga í Evrópu, USA og víðar hafa ekki átt upp á pallborðið í umræðunni.

500 Sérfræðingar senda SÞ beiðni um umræður um loftslagsmál.(Sjá meðf. skjal í íslenskri þýðingu)

https://clintel.nl/prominent-scientists-warn-un-secretary-general-guterres/

31.487 Sérfræðingar sendu frá sér svipaða ítarlega samantekt með gögnum fyrir 12 árum.

http://www.petitionproject.org/gw_article/Review_Article_HTML.php

Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

• Yfirlýsing 500 evrópskra sérfræðinga.

Við höldum að við ráðum

Okkar stjórnmálamenn halda sumir að þeir geti ráðið öllu: Hvort flytja má inn sýklakjöt, hvort útlendingar megi eiga land, hverjir megi eiga orkuverin, hver á að stjórna orkukerfinu, hvort megi leggja sæstreng. Þegar að er gáð ráða þeir engu um þetta. Löglærðir menn eru í vaxandi mæli farnir að vekja athygli á stöðunni enda eiga þeir að geta skilið og túlkað lögin sem verður æ erfiðara í því reglugerða- og lagakviksyndi frá gömlu stríðsþjóðunum sem Ísland er að sogast niður í. Einnig eru áhrif fjölmiðlanna og alls kyns lýðskrumara á stjórnmálin orðin meiri en Alþingis á mörgum sviðum.

"-Því miður sýnist staðan vera sú að íslensk stjórnmál séu föst á milli tveggja elda; til annarrar hliðar ofurseld reglusetningarvaldi ESB í flestu sem máli skiptir, en stjórnist að hinu leytinu af hræðslu við fjölmiðla og "almannatengla" í málum sem að nafninu til eiga að lúta forræði Alþingis"- (Arnar Þór Jónsson, Morgunblaðinu 21.9.2019)

OECD kemur með óráð

Oft koma spekingar (með titla) í heimsókn og gefa landsmönnum ráð. Oftast eru ráðin byggð á lítilli þekkingu á aðstæðum hér og ónothæf þó okkar áhrifamenn gleypi oft við þeim. OECD er ein af spekingastofnununum, góðra gjalda verð að ýmsu leyti en hefur lítið vit á Íslandi. Nú kom spekingur þaðan og sagði að ríkið ætti að selja bankana. Það gleymdist að láta hann vita að það hefur þegar verið gert. En þeir komu aftur í fangið á ríkinu eins og við mátti búast.

OECD vildi láta Ísland taka upp evru og ganga í Evrópusambandið fyrir 10 árum. Þeir vissu ekki að þjóðargjaldmiðill er Íslandi nauðsyn. Aðild að ESB er eins og allir ættu að vita núorðið ekki óskastaða neins og þyrfti að láta OECD vita af því.

https://www.mbl.is/vidskipti/frettir/2009/09/02/island_taki_upp_evru/

Hvaða ógn vofir yfir okkur?

Af framferði ráðamanna landsins i orkupakkamálinu að dæma er orðið ljóst að yfir þeim vofir ógn. Þeir treysta sér ekki til að standa vörð um hagsmuni Íslands sem landsmenn gáfu þeim umboð til. Alþingi er orðið óstarfhæft í mikilvægum málum.

 

Hvaða ógn vofir yfir okkur?

Loftslagsvá ESB

Ríkisstjórnin telur okkur trú um að "loftslagsváin" sé stærst allar mála. Það er ekki komið frá ráðherrunum okkar heldur frá ESB sem sendir vaxandi fjölda tilskipana um dýrkeyptar aðgerðir í "loftslagsmálum". Íslendingar, sem búa við stöðuga og yfirvofandi vá af hafís og kólnun loftslags, eiga nú að eyða sínu sjálfsaflafé í tískustjórnmál ESB og hlýðni við "vísindaskýrslur" frá milliríkjanefnd sameinuðu þjóðanna um loftslagsbreytingar (IPCC).

Váin felst ekki í hlýindum (áreiðanleg hitamet eru frá 1930-1940), ekki óveðrum (ekki meiri en áður), ekki skógareldum (minni nú en áður), ekki þurrkum (oft meiri), ekki bráðnun N-heimskautsíssins ( hann er útbreiddari nú en 2012 og oft áður) og Ok-skaflinn kemur og fer eins og jöklar yfirleitt (þeir sveiflast hægt, engir jöklar voru á íslandi á dögum Rómverja). Váin er ekki hlýnun hafanna (N-Atlantshafið við Ísland hefur verið að kólna síðustu 15 árin). Váin felst ekki í miklum koltvísýring (hann hefur verið tugum sinnum meiri í lífssögunni), ekki í hækkun sjávarborðs (stóra ísgeymslan, Suðurskautið, er ekki að bráðna), ekki heldur í súrnun hafanna (sem hafa verið "súrari" áður, þau eru reyndar basísk og verða áfram). Engin loftslagshlýnun við Suðurströndina.

Loftslagsvá ESB er stjórntæki yfir undirsátum ESB og þýðir meiri áþján og skriffinnsku, hærri skatta, fleiri leyfisveitingakerfi, meira losunarkvótabrask, meiri gróða fyrir græna starfsemi og "umhverfismeðvitaða" gróðabrallara (sem yfirleitt mjólka styrki frá skattgreiðendum). Loftslagsmál ESB þýða vindmylluhagkerfi og fátækt almennings, þau eru tískustjórnmál valdagráðugra stjórnmálamanna ESB og draumórar skriffinna Sameinuðu þjóðanna.

Stórveldið okkar megin

Öflugasti bandamaður Íslands, Bandaríkin, sendu sinn varaforseta í heimsókn til að staðfesta vináttu og ræða stjórnmál og viðskipti. Bandaríkin hafa í raun verið ábyrgðarmaður þjóðfrelsis Íslendinga sem Mike Pence var greinilega meðvitaður um og minntist 75 ára afmælis sjálfstæðisins. Hann ræddi helstu sameiginlegu hagsmunamálin: Viðskiptin sem hafa verið hornreka síðan EES skall á og þarf að auka og gera frjálsari. Samvinnu í vísindum, tækni og menntun en Bandaríkin eru þar í fremstu röð á flestum sviðum. Hann ræddi Norðurskautssvæðið og ásókn útþensluvelda sem ekki eiga land að því. Og um varnir og öryggi á norðurslóðum.

Það var hrein upplyfting að fá Pence í heimsókn eftir að hafa fengið þýskan og norðurlanda ráðherra sem töluðu mest um tískustjórnmál sem skila okkur engu nema kostnaði. Vináttan við Bandaríkin er gulls ígildi fyrir Íslendinga og verður áfram forsenda þess að Ísland geti haldið einhverju frelsi og sjálfstæði og verður afgerandi þegar farið verður í að endurheimta fulla sjálfstjórn landsins með uppsögn EES-samningsins.

Ræða Pence við Höfða

 

Loftlagsáætlun Íslands er fyrirskipuð af ESB.

Fyrir tæpu ári, 11 desember 2018, birti ESB reglugerð 2018/1999 Governance of the Energy Union and Climate Action sem er dæmi um hvernig ESB fyrirskipar að Ísland skuli taka upp stefnu/markmið ESB í loftlagsmálum. Nú hælast íslenskir ráðherrar um eins og það sé þeirra uppfinning og kalla hana "Stefnu Íslands í loftlagsmálum". Ef Ísland nær ekki markmiðinu fyrir 2030, verður Ísland að kaupa losunarheimildir í Viðskiptakerfi(ETS)ESB. 

Í lið 1. segir: "Reglugerð þessi setur fram nauðsynlega lagastoð fyrir áreiðanlegri, hagkvæmri, gegnsærri og fyrirsjáanlegri stjórnun Orkusambandsins og Loftslags Aðgerðum (stjórnarhættir) sem tryggja langtímamarkmið og markmið Orkusambandsins fyrir 2030 í samræmi við Parísarsamkomulagið 2015 um loftslagsbreytingar í kjölfar 21. ráðstefnu aðila að rammasamningi Sameinuðu þjóðanna um loftslagsbreytingar („Parísarsamkomulagið“) með viðbótar, heildstæðum og metnaðarfullum aðgerðum sambandsins og aðildarríkja þess, en takmarka stjórnunarflækjustig."

Brussarnir vilja íslenska orku

Brussel ætlar að ráðskast með íslenskar orkulindir, reyndar hefur tilskipanafarganið þaðan þegar gert mikinn usla í orkumálum okkar. Við lifum á orkunni, 1/3 af gjaldeyristekjum okkar er frá iðnaði og lang mest frá orkuiðnaði, orkan knýr atvinnulífið og heimilin. Rafmagnið var á hóflegu verði þar til ESB fór að skipta sér af. Nú er það að verða of dýrt og kominn uppgjafatónn í iðnaðinn og vaxandi orku sólundað í tískufyrirbæri eins og rafbíla á kostnað skattgreiðenda. Orkufyrirtækin okkar eru farin að okra á atvinnulífinu og heimta tvöfalt hærra orkuverð en í samkeppnislöndum okkar. Þegar sæstrengurinn kemur mun hann taka nærri helminginn af öllu virkjanaafli okkar, 1200 megavött og meira fer svo seinna.

Það þarf að loka útflutningsfyrirtækjum, virkja meira og kasta upp dýrum og ljótum vindmylluskógum til að mata sæstrenginn. En Bretar þurfa ekki íslenska orku þó þeirra menn ætli að leggja strenginn, þeir eiga nægar gaslindir og eru að byggja kjarnorkuver við Hinkley Point sem er stærra en allar virkjanir á Íslandi til samans. En það eru brussarnir sem ætla að njóta góðs af orkunni frá Íslandi. Þeir ætla að loka sínum orkuverum.