Kísilverksmiðja í gang

                                                                        Kísilmálmverksmiðjunni Helguvík var á sínum tíma lokað af Umhverfisstofnun, kvartanir bárust frá einhverjum Keflvíkingum sem fundu lykt ekki síst þegar vindur stóð á haf út og meint mengun hefði farið þangað! Lokun verksmiðjunnar var valdníðlsa, ekki var sannað að hún hefði farið yfir sett mengunarmörk.

EES-regluverkið um mengun frá iðnaði er flókið og óhnitmiðað en túlkað af geðþótta út fyrir ystu æsar af íslenskum stofnunum. Það hamlar iðnaðaruppbyggingu en í kísilmálmverksmiðjur er settur mengunarhreinsibúnaður sem tekur obbann af menguninni.

Mogginn segir að einhver hafi áhuga á að koma hinni verklausu kísilverksmiðju í gang (Mbl 18.4.2024) en hún er hönnuð og tækjavædd af einhverju stærsta fyrirtæki heims í tækni kísilmálmframleiðslu. Spurningin er hvort hægt verður að setja hana í gang meðan íslenska stofnanafarganið starfar eftir nöldurskjóðum og EES/ESB-regluverkinu sem þegar hefur flæmt stóran hluta af hráefnaiðnaði V-Evrópu burt.

Svo er það annað mál en farið er að eyða raforku þjóðarinnar í óþarfa í nafni orkuskipta og klefnishlutleysis í stað þess að nota orkuna til verðmætasköpunar. Meðal annarra heimskustrika fá menn nú umhverfisspillandi rafhlöðubíla með styrk frá skattgreiðendum meðan umhverfisvænstu bílarnir, sem nota ódýra, hagkvæma og umhverfisvæna orku bensíns og díselolíu, eru seldir með okursköttum og eldsneytið er selt á tvöföldu verði.