Átökin um EES samninginn harðna í Noregi

Í Noregi harðnar umræðan um EES samninginn. Þar eru pantaðar kostaðar hræðsluskýrslur um hve mikið norðmenn tapi á útgöngu úr EES. Þeim skýrslum er svarað, m.a. í þessu andsvari. ABC um EES og inn/útflutningsverslun

Utanríkisráðuneytið hlýtur að vilja kosta þýðingu á þessari skýrslu sem myndi kosta brot af tug millj.kr lofgerðasagnfræðirullu Björn Bjarnason.

Ráðuneytið bað um og fékk skýrslu frá Hagfræðistofnun HÍ fyrir réttum 2 árum "Áhrif samningsins um Evrópskt efnahagssvæði á íslenskt efnahagslíf" í janúar 2018. Einhverra hluta vegna hefur sú skýrsla aldrei verið kynnt, kannski af því að hún sýndi ekki þá glansmynd sem búist var við? 

Það er kominn tími til að stjórnmál fari að snúast um raunverulegan hag af viðskiptasamningi sem snúist hefur upp í sjálfvirkt löggjafaverk ESB á Íslandi og gerir Alþingi/þingmenn okkar þarflausa, það leiðir svo til innlimunar í ESB að kjósendum forspurðum.

 

 

Falsfréttir um kjarrelda í Ástralíu

Hamfarahlýnuun á Íslandi, stöðugur norðan garður og hríð, hefur lítil áhrif á aðgerðir ESB (og okkar ráðamanna) í "loftslagsmálum". Falsfréttir vegna kjarrelda í Ástralíu hafa meiri áhrif.

Fyrir hverja vinnur ríkisstjórnin?

Áramótaávörp ráðherranna í Morgunblaðinu benda til að ríkisstjórnin sé að vinna fyrir einhverja aðra en Íslendinga. Tískustjórnmál ESB eru ráðherrum VG og Framsóknar hjartfólgin. Hlýnun loftslags er aðaláhyggjuefnið hjá ráðherrum þjóðar sem missti sjálfstæði og efnahag vegna loftslagskólnunar. Fjármálaráðherran telur ennþá að EES sé mikilvægt vegna "innri markaðar" (hjá ESB, sá markaður skreppur saman með hverjum degi)

Ráðherrarnir tala lítið um stóru vandamálin:

Framandi stjórn landsmála veldur ráðaleysi stjórnvalda okkar. Stöðnun er í uppbyggingu atvinnutækja, innviða og auðlindanýtingar (aðallega vegna EES-regluverks). Og vaxandi vandi framleiðslufyrirtækja og erfiðleikar þeirra ungu að fá atvinnu að sinni menntun. Unga fólkið á líka í erfiðleikum með að kaupa húsnæði, of dýrt fjármagn (og íbúðir!)frá fjármálastofnunum sem vinna eftir regluverki EES, og stjórnlaus innflutningur fólks sem spennir upp fasteignaverð og samfélagskostnað og er farinn að valda myndun útlendingahverfa. Uppgjöf og landflótti ungra Íslendinga er afleiðingin.

Ríkisstjórnin lét á árinu sem leið setja ESB-lög og reglur gegn hagsmunum landsmanna og leyfði ESB að hrifsa nýtingu orkuauðlindar landsins til sinna fyrirtækja. En nú eru Bretar að fara úr ESB og er uppsögn EES því orðin óumflýjanleg.

Gleðilegan þrettánda!

Nýtt ár færir okkur nær frelsinu

Gleðilegt ár!

Takk fyrir gamla árið sem var lærdómsríkt.

Nýja árið færir okkur nær frelsinu.

 

https://www.frjalstland.is/2019/12/30/nytt-ar-faerir-okkur-naer-frelsinu/

Drápsdollur

 

 

 

 

 

 

ESB fyrirskipar allt að 65% vörugjöld á bíla í hlutfalli við koltvísýringsútblásturinn (og við hlýðum  út af EES). -"Eðlilegra væri að leggja áherslu á að lágmarka losun níturoxíðs frekar en að einblína á koltvísýringinn og fylgja bandarískum mengunarstöðlum frekar en evrópskum. Þetta er ekkert annað en gróf neyslustýring (hjá ESB) sem er byggð á svo milklum misskilningi að hún veldur margfalt meiri mengun og stuðlar að innkaupum á óöruggari og óvandaðri bílum en þyrfti að vera.

Evrópska gjaldaumhverfið hampar til dæmis tengiltvinnbílum, með óskiljanlegum koltvísýringsvottorðum, sem komast samt ekki mikið lengra en frá heimreiðinni að fyrstu gatnamótum á rafmagninu einu saman þegar kalt er í veðri. Að ekki sé talað um rafmagnsbílana sem sleppa að öllu eða mestu leyti við að taka þátt í kostnaðinum við að halda samgönguinnviðum í horfinu. 

Mundi það síðan eflaust vera þjóðhagslega hagkvæmt, m.t.t. kostnaðar af slysum, ef gjöld væru með eðlilegri hætti svo landsmenn ækju um á nýrri, öruggari og sterkbyggðari bílum frekar en hálfgerðurm druslum sem sumar hverjar væri réttara að kalla drápsdollur-" (Ingimar Baldvinsson í viðtali við Ásgeir Ingvarsson í Morgunblaðinu 17.12.2019).

Sjá einnig:

Rafbílavæðingin vanhugsuð

Lamað samfélag flækt í reglugerðadræsur

Fyrirtæki þjóðarinnar geta ekki lagt raflínur, m.a. vegna ónýtra laga og reglugerða. Sveitastjórnir, landeigendur og afturhaldsseggir hafa heimildir til að þvælast fyrir. Erfitt er orðið að nýta orkulindir vegna laga gegn uppbyggingu ("rammaáætlun"). Íslenskar stjórvaldsstofnanir duga ekki lengur, senda verður ágreiningsmál til útlanda. Óþarfir milliliðir í orkukefinu eru byrjaðir málarekstur gegn orkufyrirtækjum almennings, útlend skrifstofa þarf svo að skera úr. Erfitt er að versla með hlutabréf í landsgagnaveitunni Mílu vegna EES (reyndar á Míla með réttu að vera í eigu ríkisins til framtíðar). Erfitt er að reka banka svo ekki sé talað um að selja þá vegna reglustafla EES. Sýslumenn þurfa að reka erinda umhverfissöfnuða gegn framleiðslufyrirtækjum út af ónýtum reglum.

Litla Ísland er flækt í dræsu regluverks EES og ónýt lög og reglugerðir frá okkar eigin fulltrúum. Við getum ekki breytt EES-regluverkinu meðan við erum í EES og okkar fulltrúar eru orðnir lélegir í að búa til lög og reglur, þeir eru orðnir vanir að fá þær frá Brussel. Eða frá umhverfistrúfélögum og sendlum þeira sem margir eru kostaðir af skattgreiðendum.

(dæmi um "umhverfisreglugerð" sem enginn getur notað)

(dæmi um "umhverfislög" sem hamla uppbyggingu)

Skemmt orkukerfi

Skemmdin byrjaði 2003 þegar EES-tilskipun splundraði orkufyrirtækjunum í lítil og óburðug fyrirtæki sem ráða ekki við að halda orkukerfinu gangandi. Landsnet var klofið  úr Landsvirkjun og á að hafa stóru raflínurnar í lagi en hefur ekki getað það. Bygging orkumannvirkja krefst öflugs fyrirtækis eins og Landsvirkjunar sem ræður við umhverfisreglufarganið og stofnanakraðakið. Landsvirkjun græðir nóg fé til að leggja línur og byggja virkjanir. Og RARIK líka, gróði þessara almannafrirtækja á að fara í uppbyggingu en ekki í hítina hjá ríksisjóði meðan orkukerfið grotnar.

Það þarf að endurreisa öflugu almannaorkufyrirtækin úr reglukviksyndi EES og skilgreina þeirra verksvið betur. Núverandi reglufargan, umhverfisofstæki og leyfisveitingakerfi standa í vegi fyrir uppbyggingu orkukerfisins.

EES skaðar orkukerfið

Þýsk stelpa hlutleysir sænska

Krakkarnir eru ekki allir orðnir fórnarlömb innrætingarinnar um hamfarahlýnun, Naomi frá Þýskalandi veit og hefur kjark til að segja frá. Hún hlutleysir fúkyrðin í sænsku stelpunni sem við Norðurlandabúar skömmumst okkar fyrir.

 

 

Naomi Seibt sér í gegnum loftslagslygarnar

Ísland flækt í loftslagsblekkingar ESB

 

 

 

 

 

 

 

 

Loftslagsmál ESB eru byggð á spádómum, undirmálsvísindum og fölsunum. Ísland er flækt í neti blekkinga og falsana...

Ísland flækt í loftslagsblekkingum

Ný ógn: Súrefnisskortur í sjónum

Skáldin sem bera út sögur um "loftslagshlýnun" hafa nú fundið nýja loftslagsógn: Súrefnið í höfunum að minnka vegna "loftslagsbreytinga"!

 

 

Rétt er að sjórinn missir súrefni þegar hann hitnar. Rannsóknamenn við Kaliforníuháskóla, Scripps hafrannsóknastofnunina og Princetonháskóla héldu því nýlega fram (nóv 2018) að höfin væru að hitna "meir enn haldið var". Í ljós kom að niðurstaða þeirra var röng, þeir uðru að afturkalla hana þegar óháðir vísindamenn bentu á skekkjur. Það var stærðfræðingurinn Nicholas Lewis sem uppgötvaði þær en þá var búið að bera út skáldsöguna.

Hafrannsóknastofnun Íslands heldur enn úti hitamælingum á sjó, þær sýna að sjórinn við Íslandsstrendur hefur verið að kólna (sumarhitahámarkið) síðustu 15 árin. Ísland liggur í öðru stærsta úthafi jarðar sem þýðir að ekki er hægt að ljúga okkur full um "hlýnun sjávar" (sjá nánar sjávarhitamlælingar við strönd í t.d. Vestmannaeyjum og Grímsey á heimasíðu Hafró - en ekki láta loftslagstrúðana á Sameinuðu þjóðasirkusnum í Madrid vita, það gæti spillt hughrifunum!)

Úrgangur frá mönnum eyðir súrefni sjávar og spillir sjávarlífinu. Það er ekki bara plast sem mengar höfin heldur alls kyns úrgangur rusl og efni sem sleppt er í sjóinn mest frá margmennum löndum og fátækum þróunarlöndum. Mengun sjávar er ógn sem er ekki skálduð eða fölsuð heldur raunveruleg.

Súrefnisskortur ógnar sjávarlífi