Uppboðsmarkaður ESB og loftlagsáætlun Íslands dæmd til að mistakast.

ESB ákvað að aðildarríkin (og Ísland fylgir) beri ábyrgð á minni CO2 losun á öðrum þáttum í samfélaginu en iðnaði og flugi árin 2018-2020 og á losunaráætlun ESB 2020- 2030. Ef ríkjum tekst það ekki, verður þeim skylt að kaupa heimildir á uppboðsmarkaði (ETS, sem ESB kom á fót) til að jafna þá losun sem ríkin ná ekki samkvæmt þeirri áætlun(-30%, sjá súlurit).

Þetta varð til að verð á losunarheimildum hefur 5faldast, kauphéðnar kaupa upp allar heimildir sem þeir ná í, því þeir sjá verðið hækka mikið þegar ríkin þurfa að fara að kaupa heimildir á næstu árum.

Þessar heimildir eru svipaðar og í íslenska kvótakerfinu að hluta, því þeim fylgir árlegar fríar úthlutanir á næstu árum af liðinni reynslu.    Viðskiptakerfi ESB með losunarheimildir

Nú er verðið á ETS uppboðsmarkaðnum um 25 Evrur/tonnið (sjá línurit) og sérfræðingar gera ráð fyrir að verðið verði um +40 Evrum/tonnið 2030. Ísland hefur ábyrgst að minnka Co2 losun um 1. millj. tonna á ári fyrir 2030, sem skiptist gróft í 0,5 millj. tonna minnkun frá vegaumferð (sem gengur út á að 100.000 rafbílar verði hér 2030)! Losunarminnkun fiskiskipa verði ca. 0,3 millj. og annað 0,2 millj. tonna.

Vegna óraunhæfrar áætlunar er mjög líklegt að Ísland þurfi að kaupa á bilinu +500 þús. tonn á uppboðsmarkaði. Þar að auki hefur Ísland lofað að greiða í Loftlagssjóð SÞ óræðar upphæðir til að aðstoða fátækari ríki í loftlagsmálum.

Þetta hefur ríkisstjórnin ákveðið að leysa með kolefnisgjaldi á fyrirtæki og almenning sem nemi um 5.500 milljónum á ári, auk olíugjalds 11.000 milljónum kr. á ári.

Í dag kaupir stóriðjan á Íslandi heimildir á uppboðsmarkaðnum (ETS) fyrir 2 millj. tonna co2 losun  á ári, eða fyrir um 6.500 milljónir kr. sem að öllum líkindum mun tvöfaldast fram að 2030. Síðan greiðir flugið einnig fyrir losun á þessum markaði.

Allt er þetta uppfinning ESB til að leysa loftlagsmál sín. Allar vísbendingar eru um að Evrópa hafi ekki lausnir í orkumálum, þ.e. nýjar grænar orkulindir til að mæta niðurskurði að þessu markmiði, enda hvaðan ættu þær að koma er spurt? Stærsti hluti losunar ESB kemur frá iðnaði sem væntanlega dregst ekki saman um 30% nema að fyrirtækin flytji framleiðslu sína til þróunarlanda, meira en gert hefur verið fram að þessu.

Þessi leið, að láta uppboðsmarkað um lausnina er að mati margra sérfræðinga dæmd til að mistakast, en Ísland fylgir ESB í blindni.         

https://sandbag.org.uk/carbon-price-viewer/