Grænjaxla vetni Landsvirkjunar

Einn af ljúfustu draumum ESB er að nota rafgreiningarvetni í staðinn fyrir jarðefnaeldsneyti. Vetni er framleitt úr jarðgasi ef á að gera það á hagkvæman hátt en "grænt vetni" úr vatni með rafmagni, 89% af afurðunum er hent. Dæmigerð "græn" framleiðsla.

Vetnið þarf að þétta, kæla niður í - 253°C, orkuþörfin eykst um 30% við það og verður um 65 MWh/tonn. Á nýjasta orkuverði Landsvirkjunar (um 6000 kr/MWh) verður raforkukostnaðurinn einn og sér um 400 000 kr á tonn vetnis. Verðið á jarðgasi, sem er helsta samkeppnisvaran, er um 30 000 kr á tonn í Hollandi. En þó vetnið sé nærri 3-sinnum orkuríkara verður rafmagnskostnaður einn og sér meir en 4-falt verðið á samkeppnisvörunni!

Ef vetnið er notað á bíla þurfa tankarnir að þola ofurþrýsting (um 700 loftþyngdir) og eru nærri 100 kg fyrir hver 5 kg af vetni, orkuinnihaldið í því er eins og í 20 lítrum af bensíni. Vetnisbílarnir nýta rúmlega helminginn af orkunni í vetninu. Þess vegna er tískubylgjan um vetnisbíla í rénun. Þegar menn fá að reyna hve "grænt vetni" er óhentugt og dýrt fyrir flest notkunarsvið, mun vetnistískubylgjan hjaðna í heild sinni. Landsvirkjun þarf því að finna betri orkukaupendur en vetnisrafgreiningu fyrir ESB.